Soms moet je een artikel twee keer lezen omdat je het eigenlijk niet gelooft. Afgelopen maandag 5 oktober 2020 was het zover: een artikel in het Financieele Dagblad: “Bonus voor top Ajax ondanks steunaanvraag”. Vooropgesteld: ik gun iedereen zijn bonus en ik ben blij dat de overheid ondernemingen die het nodig hebben in deze tijd steunt. Maar dit…. Fijn om te lezen dat de accountants de beslissing van de Raad van Commissarissen goedkeurden én dat ‘er uitgebreid over is gesproken’. Blijkbaar is dat zo bijzonder anders hoef je het niet te benoemen. Maar dan toch. Ben ik de enige die hier verbaasd over is?

In een tijd waarin vele mensen direct of indirect, gezondheid technisch of economisch geraakt zijn door het Coronavirus, om het woord dan toch maar te noemen, in een tijd dat geen ouders meer worden toegelaten langs de lijn van hun sportende kinderen, in een tijd dat er geen publiek meer in de voetbalstadions mag komen, in de tijd dus dat er geen inkomsten voor de clubs zijn en dus in de tijd dat ook profclubs financiële steun aan de overheid vragen…..juist in dié tijd ‘praat de RvC van Ajax’ uitgebreid en besluit om algemeen directeur Edwin van der Sar een bonus van € 200.000 en  technisch directeur Marc Overmars €250.000 uit te keren. Ook commercieel directeur Menno Geelen ontving een bonus volgens het artikel.

Het is toegestaan. Dat mag wel zo zijn, maar waar is het morele besef van een voetbalclub als je een paar maanden eerder aan het Rijk met beroep op de NOW noodsteun vraagt van € 4 miljoen euro?

President-commissaris Leen Meijaard maakt het met zijn poging om het goed te praten eigenlijk alleen maar erger: ‘Je moet beseffen dat bonussen voor de directie geen klein ding is. Het speelde ook mee in de afweging bij het aanvragen van de overheidssteun.’ Ajax maakte over het boekjaar 2019-2020 een nettowinst van €20,7 mln. Dat goede resultaat was uitsluitend te danken aan de verkoop van spelers. Operationeel eindigde de club €3,1 mln in het rood’. Dus, boekhoudkundig eindig je in het rood (bijzonder dat ze de verkoop van spelers niet meetellen) maar dan keer je toch voor een half miljoen bonussen uit. Gelukkig is het voor de directie geen ‘klein ding’, als verzachtende omstandigheid.

De kranten staan vol van ‘het nieuwe normaal’. Het zou de club en de ontvangers van de bonussen sieren om af te zien van de bonus terwijl je werkgever voor € 4 miljoen hulp vraagt van de belastingbetaler. Dat heeft niets met sportieve prestaties te maken. Dat heeft te maken met moreel besef in een tijd dat je niet alles hoeft te doen wat mag.