Vijf vragen aan Rob van Kan

“Vorm je beeld, maar blijf jezelf”, Rob van Kan

We spraken Rob van Kan, werkzaam als Hoofddirecteur Dataservice, Research en Innovatie & Vestigingsdirecteur bij het Centraal Bureau voor de Statistiek en lid van de Raad van Toezicht van Stichting Limburg in Beweging.

Als specialist in het vervullen van toezichthoudende functies, spreken we bijna dagelijks (potentiële) toezichthouders, opleiders, bestuurders en stakeholders. Persoonlijke en vaak indringende gesprekken, geven ons een inkijk en een goed beeld van de beweegredenen om een toezichthoudende functie te aanvaarden. Het houden van toezicht is inmiddels ontwikkeld met al haar verplichtingen, verantwoordelijkheden en maatschappelijke opgaven. Elke maand stelt Delfin Executives 5 vragen aan een toezichthouder.

Waarom wilde je toezichthouder worden?

In een toezichthoudende functie komen twee werelden samen: je kunt je eigen perspectief verbreden en je kunt je eigen ervaringen en competenties inzetten voor de organisatie waar je toezicht houdt. Die combinatie spreekt me al mijn hele leven aan: je ontwikkelen en iets teruggeven. Verder ben ik een enorme sportliefhebber. Ik sta op met sport en ga naar bed met sport. Zelf sport ik veel én ik ben ook nog voorzitter van FC Catsop ’79. Een kleine voetbalvereniging met zo’n 25 leden waar we vooral veel lol hebben en maar één team. Maar ook hier moeten bestuurlijk een en ander geregeld worden. De grootte maakt dan niets uit, je wilt ervoor staan. Ik heb vele jaren in leidinggevende functies gewerkt bij de politie en dan nu als hoofddirecteur bij CBS en sinds 1 januari 2021 als toezichthouder bij het Huis voor de Sport (Limburg in Beweging). En dan is het cirkeltje weer rond: thuis, in de sport en op het werk, zaken combineren vanuit diverse rollen, ontwikkelen & teruggeven. Dat gaat verder dan maatschappelijke betrokkenheid.

Waarom Limburg in Beweging waar het erg onrustig is na het faillissement van Topsport Limburg?

Ooit zei een collega tegen me: de voorruit in je auto is groter dan de achteruitkijkspiegel. Dat is een motto waar ik me helemaal in kan vinden. Ja, natuurlijk, er is veel gebeurd. Topsport Limburg kwam negatief in het nieuws, de directeur werd ontslagen, de provinciale bestuurders liepen deuken op en er lopen nog steeds rechtszaken. Maar vergeet niet het doel waar je het voor doet: de sport, mensen laten bewegen, bevordering van de gezondheid. Dáár wil ik mijn steentje aan bijdragen. Ik ben bijna een jaar toezichthouder en zoals gezegd de voorruit is groter! Mijn omgeving fronste af en toe de wenkbrauwen toen bekend werd dat ik bij het Huis voor de Sport toezichthouder werd. Dat stimuleert juist. We zitten er met een geheel nieuw team, met diverse achtergronden om het perspectief te verbreden en hetzelfde doel: sportend Limburg beter maken.

Is toezicht houden dát wat je ervan verwacht had?

Met veel enthousiasme begon ik aan het toezichthouderschap om sport te bevorderen. Ik wilde juist investeren, innoveren en dan word je geconfronteerd met het gegeven dat de provincie de geldkraan dichtdraait. Het lastige is dat dit een politiek besluit is en dat je dat dient te accepteren. Je gaat er niet over. Aan de andere kant maakt het je werk om juist te investeren in bijvoorbeeld breedtesport met Limburg in Beweging erg lastig. Maar ik geef niet op ook al voelt het als brandjes blussen in plaats van vooruitgang boeken. Ook dat hoort bij de functie van een toezichthouder. En nogmaals, we hebben een fantastisch nieuw ‘toezichtteam’ dat ongelooflijk veel tijd en energie steekt in Limburg in Beweging. De tijdinvestering heb ik wel onderschat. In 2021 hebben we 25 (!) vergaderingen gehad met de RvT gezien de vele uitdagingen die er zijn. De timing was natuurlijk ook niet handig. Ik begon net aan mijn nieuwe baan bij CBS en werd tegelijk ook toezichthouder bij Limburg in Beweging. Als de situatie er naar is, dan moet het gewoon en dan ga je er voor. Het blijft nog steeds uitdagend en weglopen zit niet in de aard van het beestje. Kortom, een lang antwoord op de vraag of het ‘dat is wat ik van verwacht had’. Veel werk maar ik blijf het enthousiast uitvoeren in het belang van de sport. Ik heb geen seconde spijt van!

Wat moet morgen veranderen in toezichthoudend Nederland?

Daar hoef ik niet lang over na te denken: meer diversiteit: man, vrouw, jong, oud, meerdere culturele achtergronden, geaardheid, noem maar op. Als je vanuit diverse oogpunten naar dossiers of vraagstukken kijkt, krijg je een completer beeld van de oplossing hetgeen de besluitvorming ten goede komt. Als je een divers samengestelde RvT of RvC hebt, kun je een ruimer pallet aan adviezen bieden. Er valt altijd wat te winnen. Ik heb het zelf gemerkt door mijn leeftijd. Ik ben nu 37 jaar en ben eigenlijk overal ‘het jonkie’. Ik was 29 jaar toen ik Manager Proces en Inrichting, Dienst Landelijke Operationele Samenwerking bij de Landelijke Eenheid van de politie werd. Ik ben de jongste hoofddirecteur bij het CBS en het jongste lid in de Raad van Toezicht. Dat biedt meerwaarde als het team divers is samengesteld. In mijn voorbeeld dus qua leeftijd maar zeker ook op andere diversiteitsgebieden die ik noemde. En, als je dan kijkt naar Limburg in Beweging: sport is ook voor alle leeftijden!

Welke tips heb je voor potentiële toezichthouders?

Voordat ik mijn sollicitatiebrief stuurde voor de functie van lid Raad van Toezicht bij Limburg in Beweging, heb ik vooral veel vragen aan mezelf gesteld. Waarom wil ik dit? Wat kan ik bijdragen? Wat houdt toezicht in? Wat is je identiteit? Voor wie doe je het? Verder heb ik diverse toezichthouders bij andere organisaties gebeld om te vragen waarom zij toezichthouder waren, waar ze tegen aan liepen en of ze tips voor me hadden. Gewoon blanco bellen, de stoute schoenen aantrekken en dat werd erg gewaardeerd. Een goede voorbereiding is de beste tip om met enthousiasme te solliciteren en als je uiteindelijk benoemd wordt, aan de slag te gaan! Vorm je beeld maar blijf bij jezelf.

Voor vragen over vijf vragen aan Rob van Kan kun je contact opnemen met Max Ruiters.

Artikelen

Mark Simons

Ahmet Aydogan, onze impact executive van het eerste uur

“Drie maanden, Mark. Zo lang zou de opdracht toch duren……” Ahmet eerste reactie als we elkaar weer spreken. Drie maanden was mijn...

Mark Simons

Help, ik heb geen opvolger!

De afgelopen jaren heb ik al diverse familiebedrijven mogen helpen in het vinden van een externe opvolger. Vanuit deze ervaring weet ik dat ...