We spraken Rino Soeters, hotel-ondernemer en eigenaar van diverse toonaangevende hotels. Daarnaast is Rino bestuurslid bij Quiet Maastricht, bestuurslid bij Jumping Indoor Maastricht en lid van de Raad van Toezicht van Centrum Management Maastricht.
Eigenaar van LBG-hotels, veel maatschappelijke functies en een gezin. Waar haal je de tijd vandaan voor toezichthoudende functies?
Tijd heb je niet, tijd creëer je. Ik krijg erg veel energie om het goede te doen voor de gemeenschap, voor de regio, voor degenen die een extra zetje nodig hebben of kunnen gebruiken. Dáár haal ik mijn voldoening uit, daar word ik warm van. Ik heb een grote valkuil en dat is dat ik moeilijk ‘nee’ kan zeggen als ik voor een maatschappelijke functie wordt gevraagd. Dat zit nu eenmaal in me. De laatste jaren kan ik daar overigens beter mee omgaan. Ik ben nieuwsgierig en wil graag zaken regelen. Dat begon al op school als klassevertegenwoordiger of als lid van de medezeggenschapsraad. Die gedrevenheid, dát is Rino. En dat kost het geen tijd om je in te zetten, dan krijg je energie en voldoening.
Ervaar je verschillen in het toezicht en je rol als ondernemer?
Dat is continu balanceren en je merkt wel verschillen met vroeger. De rol van de toezichthouder is veranderd. Je bent nu meer meewerkend voorman en dat past goed bij me, hoewel je je continu bewust moet zijn van je rol. Hoe graag je ook wilt, je moet niet je bestuurder voor de voeten lopen. Dat koord is erg dun…door de gedrevenheid van toezichthouders kun je het gevaar lopen door te zeggen ‘we doen het zelf wel even, dat is ons vak’. Dat is een valkuil, een kunst maar ook de charme…telkens die afweging maken welke handelingen het beste voor de organisatie zijn.
En de regio, ervaar je calimero-effecten?
Ik weet niet of het een calimero-effect is maar in Limburg kijken we vaak anders tegen zaken aan. Neem nu de Maas in Maastricht. Menig kind in Maastricht, ik ook, is opgevoed dat de Maas gevaarlijk is, sterke stromingen, het water is ondiep en kan schade berokkenen. Angst dus. In andere steden in Nederland waar rivieren zijn, wordt het water juist omarmt. Daar biedt het waterkansen voor toerisme, een natuurlijke airco, verkoeling en plezier. Een andere benadering dus. Dat kom ik ook tegen bij organisaties en onze regio. We moeten met z’n allen, bestuurders én toezichthouders anders durven te kijken dan dat we gewend zijn uit het verleden. De knop om en zonder met het vingertje te wijzen… meer denken als ondernemers.
Wat moet morgen veranderen in toezichthoudend Nederland?
We moeten het component ‘doen’ omarmen. We zijn in Nederland meester in praten, discussiëren, stukken schrijven, stukken beoordelen, vergaderen en nog eens overleggen. Ook toezichthouders zijn hier bedreven in. Wat mij betreft moeten we meer risiconemen en gewoon ondernemen. Voelt het goed, dan doen we het ook al is het nog niet helemaal dichtgetimmerd. Gewoon aanpakken, mouwen opstropen en ervoor gaan. En natuurlijk zijn er regels en zullen critici nu direct in de pen klimmen dat het niet kan wat ik wil. Maar het is te proberen.
Welke tips heb je voor nieuwe toezichthouders?
Blijf authentiek en zorg dat je niet wordt opgeslokt. Je ziet vaak dat mensen zich gaan gedragen naar de regels of de cultuur van een organisatie. Neem de politiek. Politici zijn vaak enorm gedreven om hun bijdrage te leveren conform hun idealen. Naarmate ze langer actief zijn zie je vaker dat ze één worden met de alledaagse gebruiken en werkwijzen. De eigen authentieke houding verliest dan van datgene wat normaal wordt geacht. Dat mag wat mij betreft echt veranderd worden. De houding van toezichthouders. Blijf wie je bent, blijf kritisch, blijf die vragen stellen die de organisatie echt verder helpt. Vasthoudend vragen blijven stellen is het beste advies dat je kunt geven en krijgen!
Als specialist in het vervullen van toezichthoudende functies, spreken we bijna dagelijks (potentiële) toezichthouders, opleiders, bestuurders en stakeholders. Persoonlijke en vaak indringende gesprekken, geven ons een inkijk en een goed beeld van de beweegredenen om een toezichthoudende functie te aanvaarden. Het houden van toezicht is inmiddels ontwikkeld met al haar verplichtingen, verantwoordelijkheden en maatschappelijke opgaven. Elke maand stelt Delfin impact executives 5 vragen aan een toezichthouder.